تصویرگری غیرداستانی روایتی دشوار؛
پارسانژاد در نشست بررسی وضعیت تصویرگری غیرداستانی در ایران برخی از مشکلات و موانع پیش روی تصویرگران و ناشران را مطرح کرد. او در این نشست گفت: تصویر سازی غیر داستانی طبیعتا زیر گروه کتاب‌های مصور و تصویری است، کتاب‌های مصور کتاب‌های دارای تصویر است لیکن در آن‌ها متن ارجحیت دارد در مقابل در کتاب‌های تصویری، تصویر همگام با متن و گاهی حتا پیش‌تر از متن حرکت می‌کند. کتاب‌های تصویری و مصور عمدتا گروه‌های سنی کودک و خردسال را شامل می‌شوند. تصویرسازی غیرداستانی نیز طبیعتا مرتبط با همین‌گروه‌های سنی و در قالب همین دو شکل کتاب طراحی و تهیه می‌شود.
او همچنین بیان کرد که: تصویرسازی با سفارشی از یک روایت در کتاب‌های داستانی شکل می‌گیرد و تصویرساز در این کتاب‌ها دست بازی در رجوع به فانتزی و تخیل دارد و می‌تواند از روش‌های متنوعی روایت را به تصویر بکشد.
در مقابل کتاب‌های غیرداستانی معمولا موضوعاتشان واقعی و امور واقع است مانند کتاب‌های تاریخی، علمی، اجتماعی، سیاسی و … از این‌رو تصویرگر در این جا از تخیل کم‌تری می‌تواند بهره بگیرد و راحتی کتاب‌های داستانی در تصویرسازی را ندارند جنبه‌های رئال و مستندگویی در کتاب‌های غیرداستانی بسیار حائز اهمیت و‌مطرح است. هرچند تخیل و فانتزی می‌تواند در پاره‌ای از مواقع کمک کند بنابراین من مرزبندی خط‌کشی شده‌ای برای آن متصور نیستم.
او همچنین اشاره کرد که تصویرسازان این حوزه باید از دانش و توانایی لازم و کافی برخوردار باشند.
عضو انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران در بخش دیگری از صحبت‌های خود بیان کرد: تعداد تصویرگران مستند و غیرداستانی در مقابل تصویرگران داستانی به اندازه‌ی انگشتان دو دست نمی‌رسد. دلیل این که تصویرگران متبحر در این حوزه کم داریم از یک سو طولانی بودن به‌سامان رساندن یک کتاب است که تصویرسازی آن زمان بیشتری را طلب می‌کند و این امر موجب می‌شود که ناشران نیز تمایل کم‌تری برای سرمایه‌گذاری در این موضوعات را داشته باشند آن هم در شرایطی که نشر یک کتاب با تیراژ پانصد نسخه صورت می‌پذیرد.
وی در همین اثنا اشاره کرد که وجود ناشران دولتی و نیمه دولتی که می‌توانند بخشی از هزینه‌های خود را از بودجه دولت دریافت کنند اتفاقا می‌تواند به بازار این جریان کمک کند.
و دلیل دیگر را ناکافی بودن دانش، توانایی و تجربه تصویرگران در تصویرگری غیرداستانی دانست.

برچسب ها: